วันที่ 25 พฤศจิกายน 2565 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เฟซบุ๊ก ขาเกือบพลิก ได้มีการโพสต์ภาพร้านหมูกระทะร้านหนึ่ง ปูพื้นให้ลูกค้านั่งกินบนทางเท้ากันแบบชิลล์ๆ ระบุด้วยว่า "เปิดร้านหมูกระทะชิล ๆ ริมสถานีตำรวจ ประเทศกูมี ประเทศนี้คุณมรึง ไม่เอาอะไรแล้วใช่มั้ย อยู่กันแบบฮา ๆ ไปวัน ๆ นี่แหละ สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่า วิถีชีวิต ภาพจากจังหวัด ตรัง ครับ ร้านนี้เปิดมากว่า 20 ปี"

งานนี้ ชาวเน็ตก็ต่างเข้ามาวิพากษ์วิจารณ์ เนื่องจากปัญหาการขายของบนทางเท้าข้างถนน เป็นเรื่องพบเจอกันอยู่ตลอดในหลายพื้นที่ จนคนเดินเท้าต้องลงไปเดินบนถนนเสี่ยงอันตรายแทน

อย่างไรก็ตาม คอมเมนต์ใต้โพสต์ดังกล่าว ก็มีคนในพื้นที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ในเชิงไม่เห็นด้วยกับเพจที่นำภาพมาแชร์ในเชิงลบ โดยระบุว่า คนในพื้นที่ไม่ได้เดือดร้อน เป็นวิถีชีวิตที่มีมานาน เหตุใดคนนอกพื้นที่ต้องเข้ามายุ่งหรือตัดสินว่าเป็นสิ่งผิด อย่างเช่น

-วิถีชาวบ้าน กันตัง ร้านริมฟุตบาทเยอะมาก สะดวกสบายของกินอร่อย แล้วเดือดร้อนอะไรเพจนี้มากมั้ยค่ะ. คนกันตังเขายุกันได้มานมนาน

-บ้านกูแท้ๆ กูก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลยนะ แต่ทำไมคนอื่นเข้ามาเดือนร้อนแทนกันด้วยวะ งงอ่า #ร้านอร่อย #น้ำจิ้มเริ่ด

-ชุมชนใคร วิถีชีวิตเป็นที่พอใจของเขา เมืองเราตลาดเก่าเช้ามืดยันสาย เต็มไปด้วยความพอใจของคนซื้อและคนขาย รถแทบวิ่งไม่ได้ อย่าไปทะลึ่งวุ่นวายกับชีวิตของเขา

-คนทำมาหากินแล้วคุณไปอิจฉาอะไรเค้านี้แสดงว่าคุนทำไมได้เหมือนเค้าและเลยเดวไปว่าเค้าคนกันตังทำมาหาแล้วไปหนักส่วนไหนของคุณ

-ถึงคนที่อคติไม่ดีกับเมืองกันตังนะ เมืองกันตังเป็นแบบนี้มาตั้งนานเเล้ว ไม่เห็นมีใครเดือดร้อนเลยนะ เเล้วพวกคุณเป็นใครถึงมาคิดแทนเขา จังหวัดเเต่ล่ะจังหวัดมันต่างกันนะ เราก็ไม่ได้บังคับใครด้วยว่าต้องมาเหมือนจังหวัดเรา แล้วเขาก็ทำมาหากินสุจริตไม่ได้ทำร้ายใครด้วย ถ้าจะคิดไม่ดีกับจังหวัดเรา คุณก็ควรหันไปดูจังหวัดอื่นด้วยนะ ว่ามีอะไรดีแล้วบ้าง คิดอะไรก็คิดได้นะ แต่ใช้สมองเยอะๆ

ซึ่งคอมเมนต์จากคนในพื้นที่ก็ก่อให้เกิดความขัดแย้งจากชาวเน็ตที่ไม่เห็นด้วยกับความคิดดังกล่าว หลายคนมองว่า เป็นการทำผิดจนเคยตัว พอบังคับใช้กฎหมายก็หาว่ารังแกคนหาเช้ากินค่ำ ทั้งที่เป็นเรื่องของระเบียบวินัย ความสะอาด และยังมีร้านอื่นที่ต้องเช่าที่เช่าตึกขายของ ซึ่งต้องมีเทศบาลต้องมาตรวจใบอนุญาต ความสะอาด ภาษีป้าย สงสาร คนที่ทำถูกต้องตามกฎหมาย