วันที่ 10 สิงหาคม 2565 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ทางการเมียนมาส่งตัวครูแดน ครูสอนศิลปะป้องกันตัวให้ทางการไทยแล้ว โดย พ.อ.สุทธิ์เขตต์ ศรีนิลทิน ผบ.ฉก.ม.3 กองกำลังผาเมือง ในฐานะประธานคณะกรรมการประสานงานส่วนท้องถิ่นไทย-เมียนมา มอบหมายให้เจ้าหน้าที่ทหาร ประสานตำรวจภูธรเชียงราย ด่านศุลากร ตำรวจตรวจคนเข้าเมือง และส่วนงานที่เกี่ยวข้อง เดินทางเข้ารับตัว นายระม้าย โมริพันธ์ หรือ "แดนนี่ "หรือ "ครูแดน" อายุ 40 ปี ชาว อ.ภูพาน จ.สกลนคร ผู้กำกับละครและครูสอนศิลปะการต่อสู้ให้กับดารานักแสดง จากเจ้าหน้าที่บก.ยุทธศาสตร์ท่าขี้เหล็ก คณะกรรมการชายแดนไทย-เมียนมา ระดับท้องถิ่น หรือทีบีซี เพื่อขอส่งมอบตัวครูแดนกลับสู่ประเทศไทยแล้ว

โดยจะใช้ช่องทางตรงจุดผ่านแดนถาวรสะพานมิตรภาพไทย-เมียนมา ข้ามลำน้ำสายแห่งที่ 2 มีกำหนดส่งมอบตัวในเวลา 09.30 น. วันที่ 9 ส.ค. โดยหลังจากรับตัวเสร็จแล้ว ทางเจ้าหน้าที่ได้มีการตรวจคัดกรองโควิด-19 โดยได้มีการนำตัวไปที่ยังกองบังคับการหน่วยเฉพาะกิจ ฉก.ม. ที่ค่ายเม็งรายมหาราช จังหวัดเชียงราย ก่อนประสานส่วนงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาสอบสวน และดำเนินการตามขั้นตอนต่อไป

ทั้งนี้ ก่อนที่จะเข้ามากองบังคับการตำรวจภูธรเชียงราย มีรายงานว่าเจ้าหน้าที่ได้พาตัวครูแดน เดินทางไปยังที่ว่าการอำเภอเมืองเชียงราย เพื่อทำบัตรประจำตัวประชาชนใหม่ เนื่องจากเอกสารเดิมสูญหายทั้งหมด จากนั้นเมื่อมาถึง เจ้าหน้าที่ได้พาตัวนายระม้าย หรือครูแดน เข้าไปพบกับนางคำ โมริพันธ์ ผู้เป็นมารดาซึ่งได้มารออยู่ที่ห้องรับรอง ซึ่งถือเป็นการพบกันครั้งแรกในรอบปี นับตั้งแต่ครูแดนหายตัวไป โดยทันทีที่ครูแดนพบนางคำได้ก้มลงกราบแทบเท้าและโผเข้ากอดผู้เเป็นแม่ด้วยความดีใจ ซึ่งต่างคนต่างร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจที่มีโอกาสได้พบกันอีกครั้ง จากนั้นเจ้าหน้าที่ได้นำตัวครูแดนไปสอบสวนปากคำเพิ่มเติม ตามขั้นตอนของกฎหมาย จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งตำรวจและ พม.เชียงราย

ครูแดน กล่าวถึงการเดินทางเข้าไปยังประเทศเมียนมาว่าตนเดินทางจากท่าอากาศยาน จ.ขอนแก่น ไปยังท่าอากาศยานดอนเมือง กรุงเทพฯ แล้วจึงเดินทางไปยังท่าอากาศยานแม่ฟ้าหลวง เชียงราย อ.เมืองเชียงราย จ.เชียงราย ก่อนที่จะมีคนไปรับที่สนามบินจากนั้นพาไปยังหมู่บ้านผาฮี้ ต.โป่งงาม อ.แม่สาย จากนั้นได้มีคนขับขี่รถจักรยานยนต์ไปรับแล้วพานั่งซ้อนท้ายผ่านไร่กาแฟจนถึงฝั่ง จ.ท่าขี้เหล็ก ประเทศเมียนมา

ส่วนการที่ตนถูกหลอกไปคุมขังในเขตปกครองของว้านั้นมีกระบวนการตั้งอยู่ในฝั่งไทยแล้ว โดยมีเพื่อนคนหนึ่งที่รู้จักกับตนแนะนำให้ตนเดินทางไปยัง จ.ท่าขี้เหล็ก เพื่อไปเที่ยวและเมื่อไปถึง จ.ท่าขี้เหล็ก แล้วก็ได้รู้จักกับคนชื่อชัย ซึ่งก็มีการพากันไปกินเที่ยวตามปกติ แต่ครั้นตนจะขอเดินทางกลับกลับไม่ให้เดินทางกลับ กระนั้นก็ใช้ชีวิตกันตามปกติเหมือนกันเป็นพี่น้องกัน อย่างไรก็ตามเขาก็อาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจแล้วเชือดตนทันทีจนตนถอนตัวไม่ขึ้นและมารู้ตัวอีกครั้งก็ถูกส่งตัวไปอยู่ในเขตปกครองของว้าแล้ว

ครูแดน กล่าวว่า ต้องขอขอบคุณผู้ใหญ่ทั้งในประเทศไทยและประเทศเมียนมา ทุกๆคน ที่ทำให้ตนมีชีวิตกลับมาประเทศอีกครั้ง รวมไปถึงทางกองกำลังว้าและทางการเมียนมา ที่ได้ให้การคุ้มครองและดูแลตนเป็นอย่างดี ตนต้องกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูง