เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม 2563 ผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งเล่าประสบการณ์ระทึกขวัญหาย โดนวินจักรยานยนต์ลักษณะแปลกๆ เข้ามาแงะบานเกร็ด ประตูห้อง หลังจากสบตากันแค่แปปเดียวช่วงกลางดึก โดยผู้โพสต์ได้เล่าเหตุการณ์เป็นฉาก ๆ ดังข้อความต่อไปนี้  
 

"เตือนภัยสำหรับผู้หญิงที่ต้องไปเรียนหรือทำงานคนเดียวนะคะ ฉันเป็นคนหนึ่งที่มาเรียนต่อเเล้วก็ทำงานอยู่ในจังหวัดภูเก็ต ผู้หญิงตัวคนเดียว วันนี้ 4 พฤษภาคม2563 เกิดเรื่องที่ทำให้ฉันต้องขวัญหาย ฉันกลับจากที่ทำงานมาถึงหอ 3 ทุ่มกว่าๆ เข้าห้องเก็บผ้าจะเอาไปซัก ตอนที่กำลังจะเดินขึ้นบรรไดเอาผ้าไปหยอดเหรียญในหอ ฉันเจอกับผู้ชายใส่เสื้อวินมอเตอร์ไซค์ท่าทางเเปลกๆ หันซ้ายหันขวา ฉันเลยไม่กล้าเดินผ่านเลยหันหลังจะเดินกลับมาที่ห้อง ผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นหันมามองฉันพอดี ฉันทั้งตกใจทั้งกลัวรีบเดินเข้าห้องปิดประตูกรงเหล็ก ล๊อกลูกบิด ใส่กลอน ก็คิดว่าคงจะไม่มีอะไรเเล้ว"

"สักพักฉันก็ได้ยินเสียงคนดึงผ้าที่ราวหน้าห้อง เลยเปิดกระจกบานเกล็ดดู ฉันเห็นมันดึงผ้าของฉันเเล้วเดินวนไปวนวาหน้าห้องฉัน ตอนนั้นใจไม่ดีเเล้วเลยโทรหาเจ้าของหอ ถามว่ามีวินมอเตอร์ไซค์อยู่ที่หอบ้างไหมคะ เจ้าของหอตอบฉันว่าอ๋อน้องมีวินอยู่ที่หอเหรอ พอดีเค้าตามตัวจับอยู่เมื่อวานมันก็มาที่หอเเล้วช่วยตัวเอง ฉันมือไม้สั่นใจสั่นทำอะไรไม่ถูก เจ้าของหอก็วางสายจากฉันไป

สักพักวินมันก็มาเเงะหน้าต่างบานเกร็ด เเละเคาะประตูหน้าห้องฉันตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเเล้วมือไม้สั่นกดโทรศัพท์ก็ไม่ได้ หายใจไม่ทั่วท้อง นึกถึงพ่อถึงเเม่ให้ช่วยลูกด้วย เสียงประตูก็ยังเคาะเรื่อยๆจนฉันเกือบจะเป็นลมอยู่เเล้ว ตำรวจก็มาพอดี เจ้าของหอก็เข้ามาปลอบวินาทีนั้นฉันรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก ปลอดภัยเเล้ว ร้องออกมาเเบบไม่ต้องพูดถึง เเต่พอมาทำเรื่องที่โรงพักทำไมตำรวจท่านนั้นถึงพูดกับฉันเเบบนี้ “สองสามวันถูกขังก็ได้ออก มันไม่ได้เข้าถึงตัวเรา” ฉันทั้งจุกทั้งพูดอะไรไม่ออกคือฉันต้องโดนมันข่มขืนเเล้วฆ่าก่อนใช่ไหมมันถึงจะทำอะไรกับไอ้วินนรกนั้นได้ #ผู้หญิงตัวคนเดียว #คนธรรมดา"

 

 

 

 

ที่มา เสียงประชาชน คนภูเก็ต Phuket People’s Voice, ธันญารัตน์ หลิมกุล